Lily Phillips Video: I Slept With 100 Men in One Day

Lily Phillips en haar 100-mannenmarathon

Een droom, een grap, of een logistieke nachtmerrie?

Wat doe je als je als OnlyFans model viral wilt gaan? Lily Phillips, een 23-jarige Londense met meer lef dan een goochelaar op straat, had daar wel een idee over: slapen met honderd mannen op één dag. Gewoon, honderd. Niet omdat ze een dating-app aan het speedrunnen was, maar om haar profiel wat extra exposure te geven. Het resultaat: een documentaire met een titel die je wenkbrauwen de hoogte in stuurt, I Slept With 100 Men in One Day.

Maar wacht, we moeten even terugspoelen. Heeft Lily eigenlijk ouders? En zo ja, weten die wat ze aan het uitspoken is?

‘Mum and Dad, Ik Doe Even Iets Logistieks’

Ja hoor, haar ouders zijn springlevend. Sterker nog, Lily hangt dagelijks aan de lijn met haar moeder. Ze steunen haar – al proberen ze wellicht niet te diep na te denken over wat die steun precies inhoudt. Over haar duizelingwekkende stunt hield ze zich bij hen op de vlakte. “Ik ga ze echt niet uitleggen dat ik even 100 mannen in mijn agenda heb moeten passen,” zei ze tegen documentairemaker Joshua Pieters. Begrijpelijk. Sommige dingen hoef je je ouders gewoon niet te vertellen. Zoals die ene tattoo. Of, nou ja, dit.

Lily Phillips Video

Niet Porno, Wel... Verwarrend?

Voor de duidelijkheid: I Slept With 100 Men in One Day is géén pornofilm. Geen naakt, geen actie, hooguit een vage geurimpressie van wat er zich die dag in die Airbnb in Notting Hill afspeelde. Het dichtst bij ranzigheid komt de scène waarin Lily haar collectie siliconen speeltjes aan Pieters toont, netjes geblurd door YouTube. De documentaire is meer een mix van tragikomisch sociologisch experiment en absurdistische mockumentary.

Pieters probeert met een Louis Theroux-achtige aanpak te achterhalen waarom Lily doet wat ze doet. Hij winkelt met haar lingerie, kijkt toe terwijl ze filmpjes maakt voor haar fans, en stelt ongemakkelijke vragen met een gezicht dat steeds meer het “Help”-emoji uitstraalt.

The Big Day: Wie Zijn Die Mannen?

De grote dag zelf speelt zich af in een keurige Airbnb. Buiten interviewt Pieters enkele mannen die uren wachten op hun vijf minuten met Lily. Een van hen, een goochelaar, biedt wat entertainment aan de rest. Want ja, als je dan toch urenlang in een ongemakkelijke rij staat, kun je net zo goed een muntje achter je oor vandaan laten toveren.

Binnen werkt Lily de rij af. En eerlijk? Het lijkt op een marathon waar niemand echt voor heeft getraind. Tegen de avond voelt ze het zelf ook. Haar optimisme van eerder op de dag maakt plaats voor een ongemakkelijke realiteit. “It’s not for the weak,” verzucht ze, terwijl ze tegen haar tranen vecht. En nee, dit was geen romantische dagdroom. Eerder een logistieke puzzel waar zelfs een Ikea-bouwhandleiding voor zou falen.

Wat Nu, Lily?

Je zou denken dat Lily hierna een rustige vakantie zou nemen, maar nee: haar blik is al gericht op het volgende project. Doel? Een wereldrecord. 1.000 mannen in 24 uur. Jawel, duizend. Wie organiseert dit soort dingen? En hoe werven ze die vrijwilligers? Je zou denken dat iemand op die castingoproep “Meen je dit?” heeft geantwoord.

Is dit alles een vervulling van een fantasie, zoals Lily beweert? Of eerder een extreme vorm van zelfverminking, zoals collega Alex Le Tissier suggereert in de documentaire? Misschien is het allebei. Of misschien is het gewoon... Lily. Een vrouw met een droom, een beetje chaos, en een hoop vragen voor haar toekomstige therapeuten.

Of, zoals ze bij de ventilatorenfabriek zeggen: een sterke luchtstroom garandeert altijd wat beweging.